Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
'φόρουν — ἀ̱φόρουν , ἀφοράω look away from imperf ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic) ἀ̱φόρουν , ἀφοράω look away from imperf ind act 1st sg (attic epic doric ionic aeolic) ἀφόρουν , ἀφοράω look away from imperf ind act 3rd pl (attic epic doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
BASSARIS — est Bassarei, h. e. Bacchi sacrisicula. Persins Sat. 1. v. 101. Et raptum vitulo caput ablatura superbo Bassaris, et lyncem Maenas fiexura corymbis. Ubi vetus Schol. Bussarides, Baccht. Quibusdam videtur a genere vestis, qua Liber Pater utebatur … Hofmann J. Lexicon universale
CHARADROS — apud Papin. Statium, Thebaid. l. 4. v. 46. Quaeque pavet longâ spumantem valle Charadron Neris Fluvius est Peloponnesi, quo Neris oppid. alluebatur. Lutatius, Neris Civitas Peloponnesi, quae fluvio Charadrô circa eunte raditur. Fuit autem Neris… … Hofmann J. Lexicon universale
MINIMUS — seu Arnobii l. 5. voce minimissimus digitorum, et ipse ornari iam olim annulô consuevit, teste Pliniô l. 33. c. 1. Singulis primo digitis geri mos fuerat, qui sunt minimis proximi. Sic in Nume et Servii Tullii statuis videmus. Postea pollici… … Hofmann J. Lexicon universale
MUTILANDI occisos mos — Veteribus usitatus, memoratur Lycophroni Cassandrâ, Πάντας δ᾿ ἀνάγνοις χερσὶν εν ναῷ κτενεῖ, Λώβαισιν αἰκιςθέντας ὀγκαίου βόθρου. Omnesque cruda caedet in sacris manis Cereris favissis saucios crudeliter. Uti Scaliger reddit; Meursius mavult… … Hofmann J. Lexicon universale
PELARGI — Graece Πελαργοι, cognominati sunt διὰ τὴν πλάνην, i. e. ob peregrinationem seu errorem, duo fratres, quie Tuscia profecti Athenas venerunt, ibiqueprimi, cum prius in specubus locisque subterraneis homines habitarent, ex lateribus domos… … Hofmann J. Lexicon universale
περισκέλια — τὰ, Α 1. η εσωτερική περισκελίδα, το σώβρακο 2. (κατά το λεξ. Σούδα) «περισκέλια ἃ ἐφόρουν οἱ Ῥωμαῑοι περὶ τὰ σκέλη ἦσαν δὲ κροκοβαφῆ». [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + σκέλος (πρβλ. παρα σκέλια)] … Dictionary of Greek
φυλακτήριος — ία, ον, ΜΑ [φυλακτήρ] 1. αυτός που χρησιμεύει για φύλαξη, για προστασία (α. «τοῑς περὶ τὰ τοιαῡτα φυλακτηρίοις τε καὶ ἐπιστάταις ὀργάνων», Πλάτ. β. «φυλακτήριος τῶν συνειληφυιῶν», Διοσκ.) 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φυλακτήριον α) μέσο προστασίας,… … Dictionary of Greek
